uit: blad Typisch Hoogeveen

dit i.v.m. koninginnedag 2008

Wie huize Van der Laan in Hoogeveen
binnenkomt, durft bijna niet door de
kamer te lopen. Overal staan borden
en bekers van het Oranjehuis. Ze staan zo
dicht bij elkaar op glazen tafels, dat
je bang bent dat een flinke niesbui het
koningshuis letterlijk in gevaar brengt.
Eenmaal veilig op de bank beland, begint
Trudie van der Laan met een opvallende
mededeling, namelijk, dat ze geen fanatiek
Oranjesupporter is. Toch opmerkelijk te
horen uit de mond van iemand die in
2000 al een oranjeverzameling van
ruim 2000 voorwerpen had.
De 72-jarige bedoelt te zeggen dat ze
geen type is om achter een dranghek met
vlaggetje naar de majesteit te zwaaien.
Haar liefde voor oranje zit in haar
verzameling. Inmiddels is ze trouwens
maar gestopt met tellen. ‘Ik denk dat ik
nu toch zeker 2500 voorwerpen heb,
maar het kunnen er ook 100 meer zijn.
Ze verzamelt eigenlijk alles wat los en
vast zit. Dat kan variëren van borden,
schilderijen, boeken, koekblikken,
theelepeltjes, noem maar op.
Het begon ooit met de aankoop van een
licht beschadigd bord met de Nederlandse
vlag op een rommelmarkt in Zandvoort.
De verzamelvonk sloeg over en ze is
sindsdien menig beurs of rommelmarkt
afgelopen. Waar die oranjepassie
vandaan komt weet ze zelf niet
precies. ‘Misschien omdat ik vroeger op
Koninginnedag altijd als prinsesje verkleed
ging. Ik ben twee jaar ouder dan de
koningin dus dat kon mooi’, legt ze uit.
Ondanks dat ze koopt en verkoopt
is ze naar eigen zeggen beslist geen
handelaar. Het gaat haar om de lol
en zeker niet om het geld. Sinds een
tijdje verzamelt ze via internet.
Van der Laan heeft een eigen weblog:
klein-oranje-museum-trudie.blogspot.com.
Haar hele verzameling is daarop te
bezichtigen. Een ideale manier om te
kopen en verkopen maar ook om contact
te hebben met andere liefhebbers.
Het liefst doet ze zaken met de echte
liefhebber. ‘Er zijn genoeg mensen
die verzamelen, maar geen idee hebben
wanneer Wilhemina koningin werd
of wie de laatste koning van ons land was.
Dat is jammer als die betrokkenheid
er niet is’, besluit ze.