Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden.
29 Juni 1911 - 1 December 2004
De Veteranendag werd dit jaar voor de vierde keer gehouden:
In Den Haag hebben zaterdagmiddag bijna 4000 veteranen en militairen deelgenomen aan een defilé door de binnenstad. De parade werd afgesloten door een stoet van militaire voertuigen
Prins Willem-Alexander nam het defilé af
Oud-strijders brachten vanaf de wagens een militair saluut aan prins Willem-Alexander en zwaaiden naar het publiek
In herinnering
Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter
Prins der Nederlanden
Prins van Lippe Biesterfeld
29 Juni 1911 - 1 December 2004
Alleréérst gaat nu ons medeleven uit naar Koningin Beatrix, haar gezin en familie,
zij verliezen hun vader, opa en overopa; het leven is eindig hier, maar er is en blijft de rouw, het gemis,
het verdriet van wat er ééns nog allemaal was.
Prins Bernhard geboren op 29 Juni 1911 te Jena in Duitsland kreeg 9 namen,
het is alsof de veelheid van de namen bijna weerspiegelen de vele gebeurtenissen
in zijn leven en de vele functies die hij had.
Op 7 Januari 1937 was het de grote dag van het huwelijk met Prinses Juliana,
de Prins gekleed in het uniform van de landmacht.
Bij de huwelijksvoltrekking merkte de toenmalige hofpredikant prof.dr. H.Th. Obbink op:
‘’Elk huis heeft zijn kruis en ook het Uwe zal zijn kruis wel krijgen. ‘
En zo was zijn leven bruisend, soms ontstuimig, gevuld met grote en kleine drama ‘s.
Van honderden organisaties was Prins Bernhard erevoorzitter, erelid of buitengewooncommissaris.
In de tweede wereldoorlog kwam de aanzet voor de militaire loopbaan van de Prins,
hij was een vertrouweling in die tijd van Koningin Wilhelmina.
Prinses Juliana sprak in Canada ook over haar man:’Mijn echtgenoot is een van de meest onvermoeibare mannen die ik ken’.
Als bevelhebber van de Nederlandse en Binnenlandse strijdkrachten nam de Prins in Mei 1945
deel aan de capitulatie onderhandelingen in Hotel de Wereld te Wageningen.
Voor de Prins en alle veteranen was 5 Mei de dag bij het veteranendefilé in Wageningen.
Veel hoogtepunten, evenveel dieptepunten in zijn leven,
een hoogtepunt was misschien toch in 1986 een reis van PrinesesJuliana en Prins Bernhard naar Israël, het bezoek aan de klaagmuur en het holocaust- monument; verschillen in interesses: Bernhard zijn Engelse ontbijt, het planten van bomen door prinses Juliana in het Koningin Julianabos in de Negev-woestijn.
Véél ziekte, de Prins kon steeds de draad weer oppakken,strijdbaar als hij was; maar het overlijden
van Juliana was voor hem heel ingrijpend diep.
De gevolgen van de vele ziekten verzwakten hem zeer, hij blééf de moed houden erover te kunnen
praten, hoe het is om te staan aan het begin van een komend einde in dit leven.
En nú is het einde gekomen aan zijn leven: 5 Mei 2005 kan hij niet meer meemaken.
Maar Prins Bernhard met de witte anjer op zal levendig in onze herinnering voortbestaan als onze markante, intrigerende, strijdbare Prins der Nederlanden!
Wij wensen Hare Majesteit de Koningin en de gehele familie kracht van omhoog en Gods zegen toe in
de komende dagen van verdriet en rouw en in de tijd die volgt.
‘Want God, de Heer, is een zon en schild’.
Gelukkig de mens die op U vertrouwt.
Trudie van der Laan Wigboldus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten